Kiedy tyłek puchnie

No cóż, czas sobie powiedzieć to wprost - jest mnie coraz więcej...
Odkąd w lipcu przestałam karmić piersią, systematycznie, gramik po gramiku kolekcjonuję niechciane sadełko. Mówią, że kochanego ciałka nigdy za wiele, ale ja tego poglądu nie podzielam ;) Nie jestem też wyznawczynią kultu kościstych sylwetek. Lubię po prostu zgrabne kobiece ciało :)
W wakacje jeszcze jakoś to było. Miałam motywację do ćwiczeń, bo jakoś trzeba było się zaprezentować w bikini na plaży w Kątach Rybackich... Wieczorami dawałam sobie w kość Chodakowską i Mel B. i cieszyłam się jędrną pupcią. Dziś po tamtej jędrności nie ma już śladu, a o 22 zamiast Mel B. na tapecie są ciasteczka - tyle dobrego, że owsiane z własnego wypieku...
Coś mi jednak mówi, że to jest właśnie moment aby powiedzieć DOŚĆ! Zrozumiałam to dziś, oglądając zdjęcia z blogerskiego Spotkania Na Szczycie w Kościelisku. To jest ten moment, kiedy patrząc na siebie na tych zdjęciach krzywię się, czując niezadowolenie. Bo tu bródka, tu boczki, tu zbyt duże udo, zbyt obfite ramię...
Raz już to przechodziłam. W 2010 roku 14 kilo poleciało w dół dzięki diecie białkowej dr Dukana. Efektami tej diety cieszyłam ponad 4 lata, nie zaprzepaściły ich obie ciąże, a dopiero moje obecne lenistwo...

Kusi mnie to znowu. Ale tym razem już raczej nie zdecyduję się na Dukana, nie chcę po raz kolejny tak męczyć swojego organizmu. Tym razem szukam czegoś mądrzejszego, w połączeniu z ruchem. Czegoś, co nie spowoduje efektu jojo... Jesteście w stanie coś polecić? Coś, co nie skaże mnie na ślęczenie godzinami przy garach, co nie przedrenuje mojego portfela, co mogę robić w niewielkiej ilości wolnego czasu? Czekam na Wasze propozycje.
Na razie postanawiam odrzucić pieczywo, totalnie ograniczyć słodycze (nie potrafię i nie chcę zupełnie bez nich funkcjonować), jeść więcej kasz, sałat, warzyw... Muszę także pić więcej wody i zażywać Hydrominium, bo czuję, że puchnę też od wody. Do tego za chwilę ruszam od nowa z ćwiczeniami, na razie Mel B.

Tak więc:

SCHUDNĘ 4 KILO!

A może 5?

 

Pomyślałam, że kiedy napiszę te słowa na blogu, to już nie będzie odwołania... Bo TY mnie z tego rozliczysz, drogi czytelniku... Rozliczysz, prawda?
Zdaję sobie sprawę, że wiele z Was może uważać, że wyglądam dobrze, że nie mam o co się czepiać sama siebie. Jednak ja wiem, kiedy dobrze czuję się w swoim ciele i niestety, ten moment przeminął... Chcę znowu poczuć się zwinna, lekka i zgrabna :)

Niniejszym rozpoczynam więc serię postów Matka Chudnie.

I garść info na dzień 20.10.2014

57,8 kg

80 cm w pasie

56 cm w udzie

28 cm w ramieniu

Edit: Na fali "popularności" mojego chudnięcia powstało wydarzenie na Facebooku, do którego każdy może się dołączyć. Mamuśki, chudnijmy razem, wspierajmy się, podpowiadajmy sobie ciekawe jadłospisy, ćwiczenia... Zapraszam TUTAJ!