Sprawy zdrowotne

Jest trochę nowości...

Byliśmy wczoraj ze Stasiem na pierwszej wizycie kontrolnej u naszej pediatry - tej samej, do której chodzi Zosia. No i okazało się, że Staś bardzo słabo nam przybiera :/ 10 października, w dniu wypisu ze szpitala ważył 2880g, a wczoraj - 16.10 tylko 2900g. Marnie jak na 6 dni... Dostaliśmy więc zalecenie stawiania się w przychodni na cotygodniową kontrolę wagi. A swoją drogą dziś P. wypożyczy wagę noworodkową, żebyśmy mogli kontrolować wagę także w domu.
I Matka zastanawia się, o co tu chodzi. Bo Staś je sporo - poza nocami, gdzie pociągnie 3 minuty i usypia... I w nosie ma wszelkie matczyne próby zainteresowania go cycem. Je sporo, robi setki kupek, a Matka sama po swoich piersiach widzi, że pokarmu ma maaasę. Najwyraźniej jest to jednak mleczko typu super extra slim... Bo z Zosią też był problem, że słabo przybierała... Cóż, jak będzie trzeba, to raz dziennie podamy maluchowi butlę z mlekiem modyfikowanym - wszystko dla jego zdrowia...
Dostaliśmy też skierowanie na badanie poziomu bilirubiny, bo Staś jest lekko żółtawy. I ta jego senność i słabe przybieranie na wadze może wynikać właśnie z żółtaczki... Tak więc dziś rano zawieźliśmy Stacha do przychodni, gdzie ukłuto w paluszek. Sam fakt kłucia przespał, ale kiedy pani pielęgniarka ściskała jego paluszek, coby nałowić kilkanaście kropelek krwi - wtedy mój mały dzielny pacjent nieco popłakał... Wyniki będą dziś popołudniu lub jutro i wtedy dowiemy się, czy Stasia nie trzeba naświetlać... Martwi się Matka, bo nie chciałaby wracać do szpitala, a tym bardziej zostawiać tam Stasia samego...

I mamy też skierowanie do Poradni Patologii Noworodka. Wszystko przez to staśkowe leżakowanie w inkubatorze, problemy oddechowe, spadki glukozy i innych wartości w morfologii... Matka musi się więc umówić na pierwszą wizytę w tejże poradni.

Jak więc widzicie - Matka ma na głowie sporo spraw związanych ze zdrowiem Stasia... I martwi się nieco, żeby jej malutki synuś nie był chorowitkiem... Oj, hormony buzują, a zmartwienia wyciskają z matczynych oczu łzy...

Poza tym jest nieźle :) Noce mijają gładko, choć Matka pada ze zmęczenia już o 22... Staś jest kochany i grzeczny, choć już pokazuje charakterek ;) No cóż, mały z niego nerwusek, na dodatek chyba nie będzie wielkim pieszczochem, bo przytulony w pozycji do odbijania odpycha się z całą wielką jak na takie małe ciałko siłą ;)
A Zosia? Nadal ogromnie czuła dla brata i nadal zbuntowana przy najmniejszej nawet czynności, która jej dotyczy ;) Ale z każdym dniem niesamowicie się rozwija - rozumie chyba praktycznie wszystko co do niej mówimy, o co ją prosimy. No i zdumiewa mnie jej rozwój językowy! Z każdym dniem zasób jej słów rośnie. Pięknie mówi takie słowa jak królik, struś, mucha, kotek, miś, statek, kółko (oczywiście potrafiąc też je rozpoznać) :) Zdarzają się także śmieszne wersje słówek - małom to balon, mamam to banan, momin to komin ;) I z wielką chęcią powtarza po nas - proszona czy nie. Napawa to Matkę ogromną radością :)

W ostatnich tygodniach pokochała też kredki - świecowe, a dziś także zwykłe. Rysujemy więc cuda (choć w Matce za grosz talentu plastycznego...), a Zosia rozpoznaje kształty - kółko, trójkąt, kwadrat, gwiazdka... Domek, rybka, kotek, królik, miś... Uczymy się także kolorów. Ogromnie pomocna jest w tym nasza niania - z nią też Zosia rysuje, układa lego Duplo, czyta książeczki. No i oczywiście spaceruje - tak jak w tej chwili, więc Matka ma chwilę na napisanie posta ;)